گزارشگر و مجری جنجالی و معروف صدا و سیما در خصوص برنامه یکشنبه شب ماه عسل با اجرای احسان علیخانی دیدگاه مثبتی داشت. نظر کامران نجف زاده نسبت به برنامه ماه عسل احسان علیخانی را میخوانید.
'میلادی که بعد از 23 سال زندگی در کنار این خانواده به دلیل بیماری از جمع مهمانان ماه عسل جدا شد. میلادی که تنها با نگاهش به همان پدر و مادر می گفت اجرتان با خدایی است که لحظه لحظه سختی نگهداری اش در پیشگاهش ثبت می شود.
روز یکشنبه در برنامه ماه عسل بازهم همان پدر و مادر در برنامه حاضر شدند اما با چند اتفاق. اولین و مهمترین آن فوت میلاد پسر خوانده خانواده بود که بعد از چندین سال نگهداری از بین آنان جدا شد.
اتفاق دوم از برنامه سال 90 آغاز شد که خانواده ای دیگر با دیدن پدر و مادر صبور میلاد فرزندی معلول را برای فرزندخواندگی انتخاب می کنند. قسمت اول مهمانان پدر و مادر فاطمه معلول بودند که از تاثیر برنامه ماه عسل در سال 90 برای خود گفتند. تاثیری که فرزند معلولشان در کنارشان خندان و به قول خودش آزاد و شاد زندگی می کرد. در قسمت دوم برنامه پدر و مادر میلاد به جمع میهمانان حاضر می شوند. پدر و مادری که به گفته خودشان با نام میلاد معروف و صاحب خانه ای هر چند کوچک اما پر از امید شدند. از کنار این کار بزرگ به خانه خدایی دعوت می شوند که هزاران دیده منتظر آن است و هزاران نشان خوب از سوی پروردگاری که میلاد تنها با نگاهش توانست شکرگذارش باشد.
پدر و مادر میلاد از تلاششان برای سرپرستی فرزندی دیگر در زمان حیات میلاد گفتند و نتیجه ندادن این تلاش . بعد از فوت میلاد هم گویی گام هایشان در کنار تمنایشان بی پاسخ ماند. آنان از آرزوی داشتن فرزندی دیگر در کنار خود می گفتند و خبر از اتفاقی بزرگ و نگاه خداوندی مهربان به خود را نداشتند.
احسان علیخانی برنامه یکشنبه شب ماه عسل را به گونه ای پایان داد که هر مخاطبی با چشمان اشک بار خود شیرینی تلخی داستان های شنیده شده اش را چشید.
در میان گفت وگو، احسان علیخانی از مهمانی دیگر خبر داد. مهمانی که هیچ کدام از مهمانان حاضر از آن خبر نداشتند. شاهین 8 ساله. شاهین بی آنکه بداند در آغوش مجری برنامه آرام گرفت. احسان از آرزوهای شاهین پرسید.
شاهین با کلام معصومانه خود گفت: دوست دارم پدربزرگ ها و مادربزرگ ها سلامت باشند. بعد از آن گفت آرزو دارد در خانه ای به همراه پدر و مادرش زندگی کند.
در این بین دوربین ها توان انعکاس چشمان اشک آلود مادری با دل شکسته و پدری با یاد میلاد را شاید نداشتند اما بدون شک چشمان مخاطبان همان لحظه لحظه تصاویر را با تمام وجود حس کردند. لحظه ای که علیخانی پسرک را فرشته ای از جانب خدا برای خانواده ای که سالیان سال نگهداری فرزند خوانده معلول خود را به هر فرزندی ترجیح دادند. چند دقیقه پایانی برنامه تنها با تصاویری از گریه های بسیار مادر و پدر به اذانی ختم شد که شاید شیرین ترین اذان برنامه ماه عسل بود.
کامران نجف زاده سفیر طلایی کودکان و سالمندان یکی از مخاطبان پرشمار برنامه ماه عسل بود. او که خود در بحث برنامه های خاص در بین مخاطبان صاحب نام است می گوید قانون حمایت از کودکان بی سرپرست بعد از 50 سال در 28 مهر 87 تصویب شده و بعد از ایراداتی که شورای نگهبان وارد کرد در پینگ پونگ مجلس با این شورا گرفتار شده حالا تنها یک بند آن ماده تا مصوب شده و تکلیف این قانون روشن شود.
اگر این اتفاق بیافتد بحث فرزند خواندگی که ریشه های دیرینی نیز دارد دیگر آنقدر دشوار نیست که بسیاری از خانواده ها در میانه راه پشیمان شوند. برنامه دیشب یک آرمان شهر بود که شاید اشک بسیاری از خانواده هایی که سال ها در انتظار سرپرستی فرزند هستند را درآورد. باشد که ماه عسل پنجره اش به سوی این آرمان شهر همیشه باز بماند.
بعد از نقدهای غیر منصفانه و بی محابای برخی از اهالی رسانه شاید این نقطه عطف نشان از توانایی ماه عسلی است که شاید تنها با تهیه کنندگی علیخانی و تیم آن انتظارات را هر ساله بیشتر از سال قبل می کند.'
